Muzykę do opowiadania E.T.A. Hoffmanna Dziadek do orzechów zamówił u Piotra Iljicza Czajkowskiego dyrektor Teatru Maryjskiego w Sankt Petersburgu po sukcesie Śpiącej Królewny w 1890 roku. Scenariusz do opowiadania napisał Marius Petipa, a scenografię stworzył Lew Ivanow. Balet miał swoją premierę w 1892 roku w Teatrze Maryjskim. Początkowo chłodno przyjęty, z czasem Dziadek do orzechów stał się jednym z najpopularniejszych widowisk baletowych, zachwycających widza magiczną muzyką i mistrzowską choreografią.
W klasycznej produkcji Petera Wrighta scena mieni się o teatralnych sztuczek: świąteczna choinka wyrasta przed naszymi oczami, ołowiane żołnierzyki ożywają, by walczyć ze złowrogim Królem Myszy, a Klara odjeżdża do Krainy Słodyczy na złotych saniach. Muzyka Czajkowskiego to najpopularniejsze dziś melodie baletowe – od Walca płatków śniegu po Taniec wieszczki cukrowej. Scenografia Julii Trevelyan Oman została zainspirowana XIX-wiecznymi obrazami świątecznymi, dzięki którym ten spektakl staje się wyjątkowym, magicznym doświadczeniem dla wszystkich widzów.